Leon is BOA in opleiding en maakt zijn jeugddroom waar bij MB-ALL

Leon Krijnsen volgt momenteel de BOA Basisopleiding. Hij is twee maanden geleden gestart. Voor Leon is het een jeugddroom die hij waarmaakt. Hij wilde vroeger al bij de politie, maar dat is er nooit van gekomen. Over drie weken doet Leon examen. Daarna volgt nog de RTGB en dan is hij klaar voor het echte werk. Leon: “Het liefst ga ik straks in Noord-Holland aan het werk. Amsterdam is de stad waar het meeste gebeurt. Dat lijkt me wel wat.”

Het leven van Leon kun je niet saai noemen. Hij is 57 jaar en is een echte wereldburger. Na zijn diensttijd en een korte carrière als militair, kwam hij in Duitsland terecht. Zijn vrouw had daar familie en die zat in de bloemen. Leon was gefascineerd door het werk. Leon vertelt: “Het was absoluut geen 9 tot 5 baan. Midden in de nacht bloemen kopen, hard werken. Ik ging ervoor. In 1988 heb ik mijn eerste zaak geopend in Zuid-Duitsland en later nog een zaak. Ik heb er tot 2013 gewoond. Mijn dochters zijn er geboren en getogen.”

Daarna ging de reis verder. Hij besloot te stoppen met de zaak. Zijn vrouw werkte in de bibliotheek van de internationale school waar zijn kinderen ook op hadden gezeten. Ze kreeg het aanbod om een bibliotheek op te zetten in Singapore. De rollen werden omgedraaid: hij zorgde voor de honden en het huishouden en zijn vrouw werkte fulltime. Een mooie tijd. Leon: “Het was daar altijd warm, een soort prepensioen. Ik kon er wel aan wennen.” Maar toch keerden ze terug naar Nederland. Zijn dochters woonden allemaal in Nederland en er kwamen kleinkinderen. “Dan hou je je vrouw niet meer in Azië hoor!”, aldus Leon. Ook hij geniet van het opa-zijn. “Ik was vroeger altijd aan het werk toen de kinderen jong waren. Mijn weekend bestond zo ongeveer uit de zaterdagmiddag. Dat kan ik nu een beetje inhalen.”

Terug in Nederland stond Leon voor de uitdaging om werk te vinden. Niet zo makkelijk als je zo lang in het buitenland hebt gewoond en niet eens beschikt over een Burgerservicenummer. Leon vertelt over zijn zoektocht: “Ik heb de eerste de beste baan aangepakt die ik kon krijgen. Eerst als hovenier en daarna nog in de groente en fruit. Daar ben ik mee gestopt. Zijn werk in het Zuiderzeemuseum in Enkhuizen paste hem beter. “Ik had veel contact met bezoekers. Daar hou ik van: in contact zijn met mensen.” Corona gooide roet in het eten en zijn baan verdween. Wat nu, dacht Leon?

Hij ging terug naar waar het ooit begon: zijn droom om bij de politie te werken. Toen hij na zijn school solliciteerde, viel hij net in de laatste ronde af. Het mocht niet zo zijn. Nu was er een herkansing. Via het UWV kreeg Leon een belletje. Of het beroep van BOA niks voor hem was? Hij was eerst wat aarzelend: “Het beeld dat ik had van BOA’s was dat het Melkertbanen waren, noodoplossingen. Daar ben ik nu wel achter dat dat niet klopt.” Hij dacht erover na, werd steeds enthousiaster en besloot zich in te schrijven voor de selectiedag bij MB-ALL. Leon: “De selectiedag was leuk en ging goed. Mijn algemene kennis werd getest. Ik mocht 5 fouten maken en had er maar 3. Daar was ik wel trots op. Het tweede gesprek was met Ad. We hadden gelijk een klik. Ad is een fijne vent, open en recht voor zijn raap. Daar hou ik van.”

In zijn eigen woonomgeving ziet Leon met zijn eigen ogen de problemen. “De leefbaarheid is echt een probleem. Je ziet soms de zakken met vuil voor je ogen gedumpt worden. Dat vind ik lastig te begrijpen.” Nu hij veel meer weet over de wet- en regelgeving, vindt hij het makkelijker om mensen aan te spreken. “In mijn burgerpakje had ik niet altijd de moed om er wat van te zeggen, maar met de kennis die ik nu heb, durf ik dat wel.”

Leon vertelt over een situatie waarin hij met zijn buurman en hun honden op straat liepen in Hoorn. De buurman had de hond los. Leon: “We werden door een BOA aangesproken op een manier dat mijn nekharen direct rechtovereind gingen staan.” Een voorbeeld volgens Leon van hoe het niet moet en waarmee BOA’s negatief op de kaart komen te staan. Hoe zou hij dat aanpakken? “Ik zou zeggen: ‘Als jij die hond aan de lijn doet, bespaar ik jou een hoop geld en jij mij een hoop tijd.’ Even de situatie uitleggen waarom het niet handig is dat de hond daar losloopt en dan voorkom je lange discussies. Het gesprek aan gaan, dat is echt belangrijk.”

De opleiding ervaart Leon als heel positief. “Ik heb het naar mijn zin. Het studeren gaat goed. Als het je interesseert dan gaat het vanzelf. Althans dat is mijn ervaring. Als je het alleen voor het geld doet, dan ga je het niet redden. Je moet het echt willen. Dat is één ding wat zeker is.” In de opleiding zijn ze blij met hem. Leon: “Volgens mij lig ik goed in de groep en ik help mensen graag. Laatst hadden we gespreks- en benadertechnieken. Dan zie ik dat iemands houding onzeker is en geef ik tips hoe dat anders kan. Ik vind het leuk om mensen te coachen.”

Hopelijk is Leon binnenkort op straat te vinden. Hij kijkt zelf ook uit naar wat actie en avontuur. “Ik moet nog tien jaar werken voordat ik met pensioen ga. Dan doe ik liever nog tien jaar iets wat ik echt leuk vind. Iets wat niet voelt als werk.” Met zijn toekomstige baan als BOA denkt hij dit helemaal gevonden te hebben.